Wigierski Park Narodowy

Wigierski Park Narodowy, założony w 1989 roku, należy do największych w Polsce. Położony jest w północno-wschodniej części Polski, w samym sercu Suwalszczyzny. Znajdziemy tu wszystko to, co jest najbardziej charakterystyczne dla tego regionu – liczne jeziora, rzeki, puszczańskie lasy, pagórkowaty krajobraz typowy dla pojezierza Suwalskiego i płaskie tereny Równiny Augustowskiej.

WPN wyróżnia spośród innych polskich parków narodowych niezwykłe bogactwo ekosystemów wodnych. W granicach parku znajdują się aż 42 jeziora. Część z nich, w tym największe jezioro Wigry, jest udostępniona do uprawiania turystyki i wędkowania.

Park obfituje też w cenne gatunki roślin, grzybów i zwierząt. Możemy spotkać tu bielika, bobra czy wilka.

Oprócz dzikiej przyrody i malowniczych krajobrazów, jednym z najcenniejszych zabytków parku jest pokamedulski zespół klasztorny w Wigrach, w który podczas swojej pielgrzymki w czerwcu 1999 roku odpoczywał papież Jan Paweł II.

Zasady dla turystów i wędkarzy:

Turystyka na szlakach turystycznych Parku może się odbywać przez cały rok od świtu do zmierzchu.

Udostępnione wody WPN-u można zwiedzać kajakiem, łodzią wiosłową, żaglówką lub innym sprzętem pływającym bez silnika spalinowego.

Akweny udostępnione do turystyki i wędkarstwa to: Wigry, Pierty, Omułówek, Mulaczysko, Czarne k.Bryzgla, Leszczewek, Postaw i rzeka Czarna Hańcza poniżej Wigier. Wędkować można na podstawie licencji. Licencje wędkarskie można nabyć m. in. w Centrum Informacji Turystycznej oraz online na stronie wpn.eparki.pl

Każdy turysta powinien posiadać kartę wstępu do parku

Karty można nabyć m. in. w Centrach Informacji Turystycznej oraz online na stronie wpn.eparki.pl