ur. 5 stycznia 1879 w Suwałkach
generał brygady Wojska Polskiego
Aleksander Pajewski urodził się 5 stycznia 1879 roku w Suwałkach, w rodzinie Aleksandra, oficera armii rosyjskiej, i Kazimiery z Kwiatkowskich. Kurs oficerski ukończył w Szkolnym Szwadronie Kawalerii w Jelizawietgradzie (obecnie Kirowohrad na Ukrainie). Od 1898 pełnił służbę w 6 Pułku Dragonów, a od 1907 w 2 Pawłogradzkim Pułku Huzarów Gwardii. Od 27 listopada 1917 do 21 maja 1918 pełnił służbę w I Korpusie Polskim w Rosji.
W listopadzie 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego, a na początku następnego roku został przydzielony do organizującej się Armii Wielkopolskiej. 31 stycznia 1919 został zatwierdzony przez generała porucznika Józefa Dowbor-Muśnickiego na stanowisku dowódcy 1 Pułku Ułanów Wielkopolskich (późniejszy 15 Pułk Ułanów Poznańskich). 4 marca 1919 objął dowództwo Brygady Jazdy Wielkopolskiej. 4 marca 1920 został powołany na stanowisko szefa Departamentu IV Koni Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 25 września 1921 roku został inspektorem jazdy przy Inspektoracie Armii Nr V we Lwowie.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 58. lokatą w korpusie generałów. 1 czerwca 1924 roku został mianowany szefem Departamentu II Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie.
W czasie przewrotu majowego 1926 roku opowiedział się po stronie władz legalnych.
Zmarł 1 września 1926 roku w Warszawie. Pochowany 4 września 1926 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.